Οικογένεια: Οι ανταγωνιστικές σχέσεις υπό διαχείρηση

Εφηβικές τάσεις
Σύμφωνα με τον Kahr, μια γυναίκα που σαν παιδί ζήλευε τις αδερφές της πιθανόν να αισθανθεί φθόνο για την κόρη ή τον γιο της. «Αν η σχέση σου με έναν από τους δύο γονείς σου ήταν δύσκολη και στη δική σου οικογένεια βλέπεις τον σύντροφό σου να είναι τρυφερός και περιποιητικός με τα παιδιά σου, έτσι όπως κανείς δεν ήταν μαζί σου σαν παιδί, ενδεχομένως να αναπτύξεις ένα βαθύ τραύμα από τον πόνο της προσμονής και του φθόνου», λέει ο Kahr.
«Γινόμαστε οι γονείς που είχαμε», λέει η Blair, εκτός κι αν ωριμάσουμε και γίνουμε αρκετά δυνατοί για να σπάσουμε τον κύκλο. «Αν όταν ήσουν παιδί δεν ένιωθες να σε αγαπούν άνευ όρων, τότε θα σε καταδιώκει πάντα το άγχος και θα αναζητάς την επιβεβαίωση. Και τα παιδιά είναι μια καλή πηγή επιβεβαίωσης».
Η Blair συμβουλεύει «πρώτα να αναγνωρίσεις και να κατανοήσεις αυτά τα συναισθήματα, τα οποία συχνά λαμβάνουν χώρα σε ημι-συνειδητό επίπεδο. Ύστερα, πρέπει να παραδεχτείς ότι η αγάπη δεν είναι μετρήσιμη. Αυτό όχι μόνο δίνει στα παιδιά τη δύναμη να “παίζουν” με την τρυφερότητά σου, αλλά μπορεί να αποδειχτεί καταστροφικό σε βάθος χρόνου.
«Είναι πιο εύκολο να το λες, παρά να το κάνεις», λέει η Blair, «αλλά μόλις αφεθείς κι αποδεχτείς το γεγονός ότι το παιδί σου είναι ευτυχισμένο δίπλα σε κάποιον άλλο, θα δεις ότι θα θέλει να περνάει περισσότερο χρόνο μαζί σου».
«Ο απώτερος στόχος ενός γονιού είναι να μην είναι απαραίτητος. Ο κόσμος σήμερα βλέπει τα παιδιά σαν κομμάτι της προσωπικής του ολοκλήρωσης κι αυτό είναι λάθος. Άρα, αφού δεν γίνεται να είσαι πάντα εκεί για εκείνα, η δουλειά σου είναι να φροντίσεις να τα βγάλουν πέρα χωρίς εσένα».

Εγκαταλείποντας τις προσωπικές ανάγκες
Η Blair θεωρεί ότι η αρχή του τέλους στις ανταγωνιστικές σχέσεις μέσα στην οικογένεια είναι να αποδεχόμαστε το γεγονός ότι τα παιδιά δεν μας χρωστάνε αγάπη και ότι κάθε γονιός πρέπει να αποδεσμεύεται από τις προσωπικές του ανάγκες. «Σκέψου ότι εσύ είσαι ο ενήλικας της σχέσης και μπορεί εξαιτίας αυτού να μην μπορείς να αισθανθείς πλήρως ικανοποιημένη ή αγαπητή, αλλά αν μεταφέρεις το στόχο σου στο να νιώθει ικανοποιημένο και αγαπητό το παιδί σου, η επιθυμία σου να εκπληρωθεί έμμεσα».