Οικογένεια: Οι ανταγωνιστικές σχέσεις υπό διαχείρηση

Οι ανταγωνιστικές σχέσεις σε μία οικογένεια δεν είναι καθόλου σπάνιο φαινόμενο: είναι μάλλον τόσο εξαιρετικά συχνό που τους ταιριάζει το επίθετο «φυσιολογικές». Μπορεί να ανταγωνίζονται οι γονείς μεταξύ τους για την αγάπη των παιδιών, μπορεί να υπάρχουν ανταγωνιστικές σχέσεις ανάμεσα στη μαμά και την κόρη για την αγάπη του μπαμπά ή ανάμεσα στον μπαμπά και το γιο για την αγάπη της μαμάς και αρκετές άλλες περιπτώσεις.
Σύμφωνα με την Dr. Mandy Byron, κλινική ψυχολόγο στο Great Ormond Street Hospital, το να ζηλεύει η γυναίκα τον δεσμό μεταξύ του παιδιού και του συντρόφου της ή ο άντρας τη σχέση της γυναίκας του με τα παιδιά είναι πολύ πιο κοινό φαινόμενο απ’ ότι πιστεύεται. Κι όμως, η ζήλεια μεταξύ των γονιών θεωρείται ταμπού γιατί πηγαίνει ενάντια σε όσα πιστεύουμε ότι πρέπει να νιώθουμε.
«Οι άνθρωποι ντρέπονται αν νιώθουν παρόμοια συναισθήματα και τείνουν να τα κρύψουν. Όμως, τότε είναι που αυτά μπορεί να γίνουν επικίνδυνα», λέει η Byron και συνεχίζει: «Η κατάσταση κρύβει έναν διπλό κίνδυνο: πρώτα, την ενστικτώδη κι ανεξέλεγκτη ζήλεια κι έπειτα την ενοχή που κατασπαράζει τα σωθικά».

Από πού προκύπτουν οι ανταγωνιστικές σχέσεις στην οικογένεια
Οι ανταγωνιστικές σχέσεις και η ζήλεια προς τον σύντροφό σου ή το παιδί σου έχει τις ρίζες του στην παιδική σου ηλικία. «Όταν γεννιέται το πρώτο παιδί, προκύπτει ένας εν δυνάμει ισχυρός ανταγωνισμός», λέει ο ψυχοθεραπευτής γάμου Brett Kahr. «Το ζευγάρι γίνεται τρίγωνο κι ένας από τους δύο γονείς αισθάνεται πιο παραγκωνισμένος (συνήθως ο πατέρας)».
Πολλές γυναίκες περιγράφουν τη σωματική και συναισθηματική εμπειρία της μητρότητας σαν να ερωτεύονται ξανά, κάτι που αποτελεί μια φυσιολογική και κοινή φάση, λέει ο Kahr.
Ωστόσο, η εμπειρία της μητρότητας ή πατρότητας ρίχνει φως στα προσωπικά βιώματα ως παιδί, σηματοδοτώντας την επιστροφή της γονικής κληρονομιάς. «Τα προβλήματα προκύπτουν αν ένας ή και οι δύο γονείς νιώθουν συναισθηματικά στερημένοι ή αποξενωμένοι από τους δικούς τους γονείς», εξηγεί.