Μπελάς το ντύσιμο; Τι εικόνα δίνουν τα ρούχα σου;

Μήπως το ντύσιμο είναι και ο δικός σου καθημερινός μπελάς; Βιώνεις αυτά τα πρωινά που στέκεσαι μπροστά από την ντουλάπα αδυνατώντας να αποφασίσεις τι θέλεις να φορέσεις; Νομίζεις ότι τίποτα δε σου πηγαίνει, τίποτα δε σου αρέσει.. Από που πηγάζει άραγε αυτό το διαχρονικό γυναικείο πρόβλημα;

Και το ντύσιμο σου επηρεάζεται από τον τρόπο που μεγάλωσες

Η αμηχανία μπροστά στον καθρέφτη εκφράζει τον προβληματισμό ή την ανησυχία μας για όσα βιώνουμε και αισθανόμαστε μία συγκεκριμένη χρονική περίοδο, ή τις αλλαγές που συμβαίνουν μέσα μας και «προδίδει» τον εσωτερικό μας κόσμο. Τα ρούχα μας μιλούν με ένα κρυπτογραφημένο τρόπο, ποτέ περισσότερο αναγνωρίσιμο από όσο χρειάζεται. Επηρεάζουν την ψυχολογία μας και αντίστροφα. Όλες έχουμε παρατηρήσει ότι στις διάφορες περιόδους της ζωής μας η διάθεσή μας για το ντύσιμο είναι διαφορετική. Μπορεί κάποια εποχή να φοράμε πολύ συχνά ένα ρούχο, το οποίο κάποια άλλη στιγμή να αναρωτιόμαστε πως είναι δυνατόν να μας άρεσε και αργότερα  να το ξαναλατρεύουμε. Το ντύσιμο και το στυλ μας αλλάζει και ακολουθεί τις φάσεις που περνάμε στη ζωή μας. Αυτή η ενδυματολογική αναποφασιστικότητα έχει να κάνει με την ιστορία μας. Ο τρόπος που μας άγγιξαν οι γονείς μας και η φροντίδα τους είναι πρωταρχικής σημασίας για την ανάπτυξη της ικανότητάς μας να αγαπάμε το σώμα μας. Η μητέρα αποτελεί πρότυπο θηλυκότητας για τα κορίτσια. Ως πρότυπο μεταδίδει αξίες που σχετίζονται με την εμφάνιση, όπως το σωστό βάρος και το κατάλληλο ντύσιμο. Μητέρες που είναι δυσαρεστημένες από την εξωτερική τους εμφάνιση μεταδίδουν στα παιδιά τις αρνητικές στάσεις για την εικόνα του σώματος τους. Βέβαια και ο πατέρας δεν είναι αμέτοχος. Με τη στάση του απέναντι στη μητέρα επιβεβαιώνει ή απορρίπτει τις συμπεριφορές που σχετίζονται με τη θηλυκότητά της. Για πολλές γυναίκες, αυτή η αρμονία μεταξύ πνεύματος και εμφάνισης μπορεί να είναι ένα κυνήγι που κρατά χρόνια, ακόμα και μια ζωή.