Οικογένεια: Οι ανταγωνιστικές σχέσεις υπό διαχείρηση

Συμμαχίες που αλλάζουν
Ο καθηγητής Eric Lindsey του Penn State University, ο οποίος εκπόνησε μια τριετή μελέτη σχετικά με τις ανταγωνιστικές σχέσεις και τη ζήλεια στην οικογένεια, ανακάλυψε ένα επαναλαμβανόμενο μοτίβο. «Κατά την παιδική ηλικία, τα περισσότερα παιδιά είναι κυρίως προσκολλημένα στη μητέρα τους γεγονός που κάνει συνήθως τους πατεράδες να ζηλεύουν», λέει. «Ωστόσο, γύρω στην ηλικία των τριών ετών, αρχίζει να εκδηλώνεται η προτίμηση στον μπαμπά».
Σε αυτό το στάδιο, πολλές γυναίκες αρχίζουν να υποφέρουν από τα πρώτα συμπτώματα φθόνου, καθώς αραιώνουν οι ισχυροί δεσμοί της βρεφικής ηλικίας. Για ορισμένες μάλιστα, η απώλεια της στενής σχέσης αντιπροσωπεύει ένα γεγονός που τις καταβάλλει.

Οιδιπόδειο σύμπλεγμα
Σύμφωνα με τον Kahr, στην ηλικία των 3-6 ετών εμφανίζεται η πιο δύσκολη αναπτυξιακή φάση, αφού «τα παιδιά βρίσκονται στο ζενίθ αυτού που ο Φρόυντ ονομάζει “Οιδιπόδεια φάση ανάπτυξης”. Τα παιδιά αυτής της ηλικίας αρχίζουν να αναγνωρίζουν και να δοκιμάζουν αυτή που θα γίνει η σεξουαλική τους δύναμη. Τα κορίτσια συνειδητοποιούν ότι μπορούν να ασκήσουν δύναμη στον πατέρα τους και γι’ αυτό παίζουν με το να αποκλείουν τη μητέρα τους. Στα αγόρια, από την άλλη, οι ανταγωνιστικές σχέσεις επικεντρώνονται στον πατέρα», λέει.
Πολλές κόρες τους επιστρέφουν στη μητέρα τους στις αρχές της εφηβείας, επειδή αντιπροσωπεύουν ένα καταφύγιο από τη δύσκολη και ανεξερεύνητη παρουσία του αντίθετου φύλου. «Στο μεταξύ, στην αρχή της εφηβείας, τα αγόρια αισθάνονται ότι η στενή σχέση με τη μητέρα τους τούς έχει στερήσει τον ανδρισμό, κι έτσι καταφεύγουν στον πατέρα τους», εξηγεί ο Kahr.
Καθώς αυτές οι συμμαχίες έρχονται και φεύγουν, «η αντίδρασή σου και η ένταση της ζήλειας σου θα εξαρτώνται όχι μόνο από το πόσο ασφαλής νιώθεις στις γονικές σου δεξιότητες, αλλά και από το πόσο ανταγωνιστική είσαι μέσα στο ζευγάρι», λέει η ψυχολόγος Linda Blair.
«Αν υπάρχει ήδη μια κάποια αντιπαλότητα ανάμεσα σε σένα και τον σύντροφό σου, να ξέρεις ότι θα κάνει την εμφάνισή της στις γονικές υποθέσεις», εξηγεί η Blair προσθέτοντας ότι «εξαρτάται επίσης από την ανατροφή σου και το πόσο ασφαλής νιώθεις ως εκ τούτου. Αν μια γυναίκα ανταγωνιζόταν μικρή τις αδερφές της για την προσοχή του πατέρα, ίσως να μπορέσει να διαχειριστεί ευκολότερα ένα αγόρι παρά ένα κορίτσι», λέει.