Επανέρχεται στο τραπέζι η πώληση συγκεκριμένων μονάδων της ΔΕΗ, καθώς στη λύση αυτή, παρά στη διάθεση του 17% της επιχείρησης, προσανατολίζεται σύμφωνα με τις πληροφορίες η κυβέρνηση στο πλαίσιο πάντα των περιορισμένων εναλλακτικών που της παρέχει το μνημόνιο.
Πρόκειται για λύση, που έχει «φωτογραφίσει» τουλάχιστον δύο φορές τα τελευταία 24ωρα με τις δηλώσεις του στη Βουλή ο υπ. Οικονομικών Ευ. Βενιζέλος, και που προκρίνουν κι άλλα κυβερνητικά στελέχη με το επιχείρημα ότι επιτυγχάνει τρείς διαφορετικούς μεταξύ τους στόχους : Πρώτον, το Δημόσιο διατηρεί τον έλεγχο της επιχείρησης «σε ένα στρατηγικό τομέα, όπως η ενέργεια, όπου δεν μπορούμε να πάμε μόνο με το μεσοπρόθεσμο», όπως δήλωσε την Τετάρτη ο κ. Βενιζέλος. Δεύτερον, εξασφαλίζει ούτως ή άλλως την εισροή εσόδων στο υπό ίδρυση «Ταμείο Αξιοποίησης της Δημόσιας Περιουσίας», άρα καλύπτει την σχετική πρόβλεψη του μεσοπρόθεσμου. Και τρίτον αίρει τη διαδικασία παραπομπής της Ελλάδας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, ικανοποιώντας το αίτημα της Ε. Επιτροπής, καθώς μέσω της πώλησης «ανοίγει» η αγορά λιγνίτη σε τρίτους.
Προσφέρει, δε, σύμφωνα με κυβερνητικό παράγοντα, και ένα τέταρτο πλεονέκτημα, αφού στη λύση αυτή συναινεί, σύμφωνα πάντα με τις πληροφορίες, και η Ν.Δ. Η τελευταία έχει εκφράσει την αντίθεσή της στην πώληση του 17%, με σχετικές αναφορές να έχει κάνει στο πλαίσιο της παρουσίασης των θέσεών της (Ζάππειο ΙΙ) και ο πρόεδρός της Αντ. Σαμαράς.
Μοντέλο «αλά ENEL»…
Επί της ουσίας, πρόκειται για το μοντέλο που εφάρμοσε η κυβέρνηση του Μάσιμο Ντ’ Αλέμα το 1999 για να «σπάσει» την ENEL, την ιταλική ΔΕΗ. Η ENEL, με υπογραφή του τότε υπ. Οικονομικών Τζουλιάνο Αμάτο, έβγαλε στο σφυρί 21 συνολικά μονάδες της ή το 40% των σταθμών της (με 5.100 εργαζόμενους κα ισχύ 15.100 MW), και με τα κεφάλαια που αποκόμισε χρηματοδότησε την επέκτασή της σε άλλες χώρες. Πολλοί εκτιμούν ότι μια παρόμοια λύση υποκρύπτουν οι δηλώσεις Βενιζέλου τα τελευταία 24ωρα στη Βουλή, αλλά και εκείνες του προκατόχου του στο υπουργείο, Γ. Παπακωσταντίνου, λίγες ημέρες πριν τον ανασχηματισμό.
«Πρέπει να δούμε τι θα γίνει με τους λιγνίτες…»
«Είναι δυνατόν, σε τομείς, στρατηγικούς, όπως ενέργεια και νερά, να προχωρήσουμε μόνο με το Μεσοπρόθεσμο; Προφανώς όχι. Πως είναι δυνατόν να γίνει συζήτηση για την ενέργεια, χωρίς το 3ο ενεργειακό πακέτο, χωρίς να δούμε τι θα γίνει με τους λιγνίτες, τα δίκτυα μεταφοράς και διανομής, το ρόλο της ΔΕΗ, του δημοσίου, των ιδιωτών στην αγορά ηλεκτρισμού σε βάθος χρόνου;», είπε χαρακτηριστικά προχθές στη Βουλή ο κ. Βενιζέλος. Και συμπλήρωσε, απευθυνόμενος όπως είπε στους πιστωτές μας, λέγοντας «έχουμε αναλάβει να συνεισφέρουμε το προϊόν των αποκρατικοποιήσεων, έχουμε δεσμευθεί σε χρονοδιάγραμμα και ποσό που θα συγκεντρωθεί. Θα τον πετύχουμε το στόχο, και όλα θα γίνουν με απόλυτη διαφάνεια, όλα θα γίνουν με ευρεία πολιτική συναίνεση».
Εννοούσε δηλαδή, όπως εκτιμούν στελέχη του ενεργειακού χώρου, ότι το ποσό που αντιστοιχεί στην αποκρατικοποίηση του 17% της ΔΕΗ, θα μπορούσε ενδεχομένως να εξευρεθεί και από την πώληση μονάδων της. Βήμα πίσω στο θέμα της αποκρατικοποίησης της ΔΕΗ, πιθανόν υπό το φόβο να υπάρξουν διαρροές στη διαδικασία ψήφισης του μεσοπρόθεσμου προγράμματος (βλέπε Αθανασιάδη, που πείσθηκε να ψηφίσει το νόμο κατόπιν διαβεβαιώσεων, τις οποίες κάποιοι συσχετίζουν με το σενάριο περί πώλησης μονάδων), είχε κάνει ο κ. Βενιζέλος και τη Τρίτη, μια μέρα πριν από την κρίσιμη ψηφοφορία. Χωρίς να δώσει λεπτομέρειες, είχε αφήσει να εννοηθεί ότι πριν ολοκληρωθούν οι θεσμικές αλλαγές στο χώρο του ηλεκτρισμού, η ΔΕΗ δεν θα ενταχθεί στο νέο «Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου», όπου θα ενταχθούν οι ΔΕΚΟ και η περιουσία του Δημοσίου που πρόκειται να αποκρατικοποιηθούν. Άφησε δηλαδή ανοιχτό το χρονοδιάγραμμα ιδιωτικοποίησης της εταιρίας.
«Είμαστε σε επαναδιαπραγμάτευση με την τρόικα»
Στο ίδιο μήκος κύματος με τις δηλώσεις Βενιζέλου, μπορεί να πει κανείς ότι είχαν κινηθεί και οι δηλώσεις του προκατόχου του, Γιώργου Παπακωσταντίνου, λίγες ημέρες πριν τον ανασχηματισμό. Στις 15 Ιουνίου, κατά την παρουσίαση του μεσοπρόθεσμου στους βουλευτές που συμμετείχαν στον ΚΤΕ Οικονομίας του ΠΑΣΟΚ, είχε αποκαλύψει πως η κυβέρνηση βρίσκεται σε επαναδιαπραγμάτευση με την τρόικα, ώστε να διατηρηθεί από το Δημόσιο ο μετοχικός έλεγχος στο χώρο της ενέργειας και των υδάτων.
Εν ολίγοις, τις τελευταίες εβδομάδες υπάρχουν αρκετές ενδείξεις, αλλά και πληροφορίες από το κυβερνητικό στρατόπεδο, πως το οικονομικό επιτελείο αναζητά άλλη λύση, πέραν της μετοχοποίησης, η οποία μπορεί να είναι η πώληση μονάδων λιγνίτη.
Και ακριβώς επειδή το εγχείρημα δεν είναι εύκολο, (είτε στη μια, είτε στην άλλη περίπτωση), εν γνώσει της η κυβέρνηση, τοποθέτησε χρονικά το κεφάλαιο ΔΕΗ στο τέλος του 2012. Διότι, αν επιλεγεί η πώληση μονάδων, θα πρέπει να αποφασιστεί ποιες λιγνιτικές θα παραχωρηθούν: Αν επιλεγούν οι νεότερες (Μελίτη, Αγιος Δημήτριος 5) είναι βέβαιο ότι θα προκληθούν σφοδρές αντιδράσεις από τους εργαζομένους και τη ΓΕΝΟΠ, ενώ αν επιλεγούν οι παλαιότερες, είναι αμφίβολο αν θα βρεθεί αγοραστής, αφού έχουν περιθώριο λειτουργίας το πολύ έως 20.000 ώρες…
Πηγή: www.energypress.gr