Τον περσινό Σεπτέμβριο, η Ιταλία ξεπέρασε τα 10 GW εγκατεστημένων φωτοβολταϊκών και ο κλάδος φαίνεται πως συνεχίζει την ανοδική του πορεία, παρά τις μειώσεις των επιδοτούμενων τιμών που έχει αποφασίσει η κυβέρνηση. Χαρακτηριστικό είναι άλλωστε, ότι ως τις 3 Ιανουαρίου του 2012, η ισχύς είχε φτάσει τα 12,5 GW, περιλαμβάνοντας 319.000 διαφορετικές μονάδες.
Παρόλα αυτά, οι αναλυτές της KPMG προειδοποιούν σε νέα τους μελέτη ότι το σύστημα επιδοτήσεων δεν είναι βιώσιμο και δεν μπορεί να συνεχιστεί επ’ αόριστον. Πρόσφατα, η εταιρεία αναλύσεων παρουσίασε τις προβλέψεις της στους παράγοντες της ιταλικής αγοράς, τονίζοντας ότι «οι ανησυχίες δεν αφορούν τόσο την εξέλιξη των ίδιων των ρυθμίσεων, αλλά την σταθερότητά τους μεσοπρόθεσμα. Η μεγάλη ανησυχία ήταν μέχρι πρόσφατα ότι κάθε χρόνο αλλάζει η νομοθεσία».
Παράλληλα, τονίζεται και ένα θετικό στοιχείο, ότι δηλαδή υπάρχει πολιτική ομοφωνία για την προώθηση των ΑΠΕ στην Ιταλία, όπου το 97% των ενεργειακών αναγκών καλύπτεται από εισαγωγές. Με βάση τις εκτιμήσεις για το έτος 2010, οι ΑΠΕ παρήγαγαν το 9% του ηλεκτρισμού της χώρας. Συγκεκριμένα για τα φωτοβολταϊκά, η εγκατεστημένη ισχύς αυξήθηκε από τα 7 MW στα 3.500 MW στο διάστημα από το 2005 ως το 2010.
Από γεωγραφικής άποψης, η περιοχή της Απουλίας πρωταγωνιστεί στην ανανεώσιμη παραγωγή με 13,6%, ενώ έπονται η Σικελία και η Λομβαρδία με 9%. Οι διαφορές πάντως στις εγκαταστάσεις ΑΠΕ ανά περιοχή, οφείλονται, σύμφωνα με την έρευνα, στο περίπλοκο ρυθμιστικό καθεστώς και στις απαιτήσεις του δικτύου, οι οποίες αλλάζουν σημαντικά.
Οι μεγαλύτεροι όμιλοι που δραστηριοποιούνται στην χώρα προκύπτει πως διαθέτουν το 100% της εγκατεστημένης ισχύος στην γεωθερμία, το 69% στα αιολικά και το 20% στην βιοενέργεια. Αντιθέτως, τα πράγματα είναι πολύ πιο μοιρασμένα στην αγορά των φωτοβολταϊκών.
Στο επίμαχο ζήτημα των ρυθμιστικών κανόνων και των επιδοτήσεων, τονίζεται ότι η Ιταλία έχει ανάγκη μια συνεκτική πολιτική και όχι πρόχειρες αποφάσεις. Σήμερα, στην Ιταλία ισχύει η τέταρτη έκδοση του Conto Energia, ο οποίος καθορίζει τις εγγυημένες τιμές για τις ΑΠΕ. Η ύπαρξή τους όμως στο παρελθόν υπήρξε «τσουχτερή»: Το κόστος αυξήθηκε από 1,7 δις το 2008 σε 3,4 δις το 2010 και σε 6,4 δις το 2011. Από αυτά τα ποσά, το 80% το επωμίζεται ο τελικός καταναλωτής στον λογαριασμό του, όπως συμβαίνει και στη χώρα μας. Στην περίπτωση των φωτοβολταϊκών, το κόστος των εγγυημένων τιμών υπολογίζεται σε 3,5 δις ευρώ για πέρυσι.
Τέλος, όσον αφορά το επίμαχο ζήτημα της χρηματοδότησης, οι δύο μεγαλύτερες τράπεζες της Ιταλίας, η Unicredit και η Intesa Sanpaolo, χρηματοδότησαν το ένα τρίτο όλων των σχεδίων και το 40% της αξίας των έργων στο α’ εξάμηνο του 2010. Η μελέτη όμως θεωρεί ότι σύντομα θα υπάρξει μια στροφή προς την ιδιωτική χρηματοδότηση και το leasing στο άμεσο μέλλον.
πηγή: www.ecofinder.gr